انجمن اپتیک و فوتونیک ایران

صدانت جان دیویی و بازسازی پراگماتیسم جان دیویی و بازسازی پراگماتیسم نویسنده: سامی پیلستروم ترجمه: روح‌الله محمودی این مطلب از کتاب The Continuum Companion to Pragmatism ترجمه شده است. جان دیویی (۱۸۵۹-۱۹۵۲) را معمولا سومین پراگماتیست کلاسیک می‌دانند. اندیشه‌های او قلمرو گسترده‌ای دارند: از مسائل فلسفی سنتی در باب معرفت و پژوهش گرفته تا اخلاق، سیاست و آموزش. در میان پراگماتیست‌های قدیمی، دیویی بیشتر از همه به مسائل اجتماعی، سیاسی و آموزشی می­پرداخت. این را مقایسه کنید با چارلز سندرس پرس که ذهن علمی‌ای داشت و ویلیام جیمز که بیشتر به روانشناسی و دین متمایل بود. دیویی مقاله‌ای دارد به نام “پراگماتیسم پرس” که در سال ۱۹۲۳ میلادی به رشته‌ی تحریر درآمده است. او در این مقاله به طور خلاصه جیمز و پرس را با هم مقایسه می‌کند، و تفاوت‌های اساسی‌شان را می‌بررسد، مثلا این که ویلیام جیمز بر فرد تمرکز داشت و چارلز سندرس پرس بر جامعه تاکید می‌کرد. آنطور که دیویی به ما می‌گوید، پرس بیشتر از جیمز بر “متد فرایند (the method of procedure)“ تاکید می‌کرد. دیویی در مقاله‌ای دیگر (منتشره به سال ۱۹۲۲ میلادی) که جیمز و پرس را با هم مقایسه می‌کند، می‌گوید جیمز بیشتر “عالم علوم انسانی” بود و کمتر منطق‌دان، و او متد پراگماتیستی را هم بسط داد و هم محدود کرد. کار او در اعمال متد پراگماتیستی بر نظریه‌ی صدق باعث شد که این متد بسط یابد. اما تاکیدش بر پیامدهای خاص، و نه پیامدهای عمومی و کلی، متد پراگماتیستی را محدود کرد. مسائلی هست که در آن‌ها پرس و دیویی به یکدیگر نزدیک‌ترند تا به جیمز — مشخصا، جهت‌گیری جامعه‌محور پراگماتیسمشان و علاقه‌شان به پیشبرد معرفت علمی. اما، در باب مساله‌ای بنیادی مانند رئالیسم، دیو, ...ادامه مطلب

به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت آموزش و پرورش، علیرضا کاظمی و مدیرکل آموزش و پرورش استان کرمانشاه، نماینده مردم اورامانات در مجلس شورای اسلامی، جمعی از مدیران وزارتی و استانی با حضور در شهرست, ...ادامه مطلب