صدانت گفتگو با مقصود فراستخواه؛ اعتراضات و دشواریهای ساختاریِ گفتگو اعتراضات و دشواریهای ساختاریِ گفتگو گفتگوی حسام اسلاملو با مقصود فراستخواه روزنامه پیام ما، ۱۹ آذر ۱۴۰۱ صفحات ۱ و ۴ و ۵ روزهای خوبی برای ایران و ایرانی نیست. خبرهای بد و ناگواری که مسلسلوار به گوشمان شلیک میشوند. خشونتی که جاری میشود و سرمایههایی که از این کشور هدر میرود و عمرهایی که تباه شده و میشوند. راستی چه شد که جامعه ایران به این نقطه رسید؟ گویی خشمی ناشی از ناامیدی پس از فوران آخرین امید بروز کرده است. گویی جامعه با دیوار بلند یک «نه» بزرگ برای اصلاح مواجه شده است. از سال ۹۶ تاکنون در مواقع مختلف و با بهانههای متفاوت موجی از دریای متلاطم جامعه بلند شده است. این موج هربار به عقب رانده شده و سپس با امواج مضاعف برگشته است. جامعهشناسان پیش از این با استناد به نتایج پیمایشهای ملی، درباره کوتاه شدن زمان بروز اعتراضهای اجتماعی و تعدد آنها هشدار داده بودند اما گویی این هشدار جدی گرفته نشد. مدتی است که صدای ضعیفی در میان مسئولان و فعالان سیاسی به گوش میرسد که از لزوم «گفتوگو» سخن میگوید. اما گفتوگو درباره چه چیزی و با چه شرایطی؟ در اینباره به سراغ مقصود فراستخواه، جامعهشناس و عضو هیئت علمی موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی رفتیم. او در گفتوگو با «پیام ما» از بغرنجشدن شرایط و از دست رفتن فرصتهای حل مسالمتآمیز و آشتیجویانه مشکلات میگوید. هشدارهای دلسوزانه فراستخواه یکی از صداهایی است که باید در این فضای متلاطم شنیده شود تا شاید چراغ راهی شود برای عبور از این موقعیت خطیر. *شما اخیرا در یک سخنرانی از راه دشوار صلح و رواداری گفتهاید. چرا به این راه دشوار افتادهایم؟ به نظر میرسد د, ...ادامه مطلب