صدانت اثر مشترک عجماغلو و جانسون توسط مترجمین کتاب بررسی شد؛ نزاع هزار ساله ما بر سر فناوری و بهروزی اثر مشترک عجماغلو و جانسون توسط مترجمین کتاب بررسی شد؛ از پیشرفت فناوری تا توهم برابری این نشست توسط سعید دهقانی پیاده شده است فیلم نشست را اینجا ببینید اثر تازه تارون عجماغلوبا عنوان 《نزاع هزار ساله ما بر سر فناوری و بهروزی》توسط علیرضا بهشتی شیرازی و محمدرضا فرهادیپور به فارسی ترجمه شده است. محمدرضا کدیور، صفحه جرعه گفتوگویی در تاریخ پنجشنبه ۱۸ آبان گفتوگویی درباره کتاب با مترجمین این کتاب داشته است. چکیده گفتههای مترجمین کتاب با قدری ویرایش در ادامه آمده است: نزاع هزار ساله ما بر سر فناوری و بهروزی علیرضا بهشتی شیرازی: در طول دویست سال گذشته یکی از بزرگترین پرسشهای انسان این بوده است که چرا برخی از جوامع پیشرفت کردند و برخی جوامع عقب ماندند؟ ابتداییترین علتی که به ذهن میرسد، پیشرفت فناوری است. اما عجماغلو و همکارش در ادعایی تکاندهنده که در این کتاب داشتهاند این پیشفرض را رد میکنند و معتقدند که فناوری لزوما به بهروزی نمیانجامد. مثلا بزرگترین رویداد فناورانهای که در طول تاریخ بشر افتاده است، مساله کشاورزی یکجانشین است. اما این دو نویسنده با استناد به شواهد باستانشناسی تردیدناپذیر نشان میدهند که چنین نبوده است. آنها نشان میدهند که امید به زندگی از مرحله پیشاکشاورزی تا پس از زمانی که آدمها گیاهان را اهلی کردند حدود ۳۰ درصد کاهش داشته است. قد انسانها ۱۲ سانتیمتر کوتاهتر شده است. خوراک آنها ضعیفتر شده است. از روی دندان اجساد انسانهای کهن مشخص است که پس از گذار از شکارچی-خوشهچین به انسان کشاورز تغذیه آنها خراب شده است. به عبارت دیگر تکنولوژی نه تنها, ...ادامه مطلب
صدانت مقاله حسن محدثی با عنوان «بستهبندی دین یا واسازی دین؛ مورد نزاع کدیور-سروش» بستهبندی دین یا واسازی دین؛ مورد نزاع کدیور-سروش حسن محدّثی گیلوایی[۱] تاریخ دین تاریخی پیچیده است. هر قدر که بیشتر در آن نظر میکنیم و آن را به مطالعه میگیریم، با نکات تازهتری مواجه میشویم. یکی از مفاهیمی که میتواند بخشی از این تاریخ را به ما بنمایاند، مفهوم بستهبندی دین[۲] و دین بستهبندیشده[۳] است. در ادبیات جامعهشناسی دین اغلب دین بستهبندیشده در برابر دین زیسته[۴] قرار داده میشود و دوگانهی دین بستهبندی شده/دین زیسته صورتبندی میشود (Bouma, ۲۰۱۸). اما اولاً این دو لزوماً در تقابل با هم نیستند و همزمان میتوانند وجود داشته باشند و ثانیاً در یک سطح از واقعیت قرار ندارند زیرا یکی ناظر به زیستن دینی است و یکی ناظر به سازماندهی و صورتبندی دین است و در زبان فارسی ما این دو سطح را به درستی از هم جدا میکنیم و دین زیسته را در «دینداری» مورد بحث قرار میدهیم و آن را از «دین» جدا میکنیم. بنابراین، من دین بستهبندی شده را در برابر دین پیشابستهبندی قرار میدهم و از این دو مفهوم دو مرحلهی تاریخی متفاوت از حیات دین را مراد میکنم. بهعنوان مثال، ما میتوانیم از اسلام بستهبندیشده و اسلام پیشابستهبندی سخن بگوییم. بگذارید نخست از دین پیشابستهبندی سخن بگویم. دینِ پیشابستهبندی ادیان معمولاً از تجربهی باطنی و درونی بنیانگذارشان آغاز میشوند و سپس بنیانگذار، تعبیری و تفسیری از تجربهی خویش به اطرافیان و آشنایان ارائه میکند و آنان را نیز درگیر تجربهی خویش میسازد و بدین ترتیب جمعی درگیر یک تجربهی دینی و تفسیر و تعبیر مربوطه میشوند و گروه دینی آغازین شکل میگیرد و این, ...ادامه مطلب