. . . . . . . . . . . . . به گزارش تیزلند به نقل از پانا، شیوهنامه چهلودومین جشنواره فرهنگی و هنری دانشآموزان سراسر کشور (امید فردا) منتشر شد. چهلودومین جشنواره فرهنگی و هنری دانشآموزان سراسر کشور با عنوان «امید فردا» در رشتههای آفرینشهای ادبی و فرهنگی، رسانه و فضای مجازی، فیلم و هنرهای نمایشی، هنرهای آوایی و سرود و هنرهای دستی و تجسمی برگزار میشود. دانشآموزان میتوانند آثار خود را در یکی از موضوعات مکتب حاج قاسم، فردای بدون استکبار، سبک زندگی ایرانی - اسلامی، رفیق شهیدم و اربعین به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. موضوعات مکتب حاج قاسم، رفیق شهیدم و اربعین برای تمام مقاطع تحصیلی (دوره دوم ابتدایی، دوره اول و دوم متوسطه) بهصورت مشترک اما موضوع فردای بدون استکبار مختص دانشآموزان دوره اول و دوم متوسطه و موضوع سبک زندگی ایرانی - اسلامی فقط مختص دانشآموزان دوره دوم متوسطه است. ثبتنام دانشآموزان برای شرکت در این دوره از جشنواره از ۳۰ آذر در سامانه my.medu.ir و در بخش «نورینو» آغاز میشود و تا ۱۵ بهمن 1402 ادامه خواهد داشت. جشنواره درونمدرسهای هفته فرهنگ و هنر نیز همزمان در مدارس سراسر کشور از ۷ تا ۱۲ بهمن برگزار میشود. دانشآموزان علاقهمند جهت کسب اطلاعات بیشتر به دفتر آموزشگاه محل تحصیل یا کانال جشنواره در شبکه شاد به نشانی @fardafestival مراجعه کنند. دبیرخانه چهلودومین جشنواره فرهنگی و هنری دانشآموزان سراسر کشور (امید فردا) اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان با همکاری ادارات کل آموزش و پرورش استانهای فارس و همدان است. این جشنواره در ذیل هدف پایهای «نشاط» برنامه فراگیر پرورشی و با رویکرد «هر دانشآمو, ...ادامه مطلب
صدانت نوشتار آرش نراقی با عنوان ««مسأله مرگ» و روایت هنری: درباره مالون میمیرد اثر ساموئل بکت» «مسأله مرگ» و روایت هنری: درباره مالون میمیرد اثر ساموئل بکت آرش نراقی، ۱۱ آوریل ۲۰۱۸ ۱. ساموئل بکت در مالون میمیرد ما را چشم در چشم مرگ می کند. او ما را در زورق نگاه پبرمرد داستانش می نشاند، و آرام آرام به سوی مردابهای مه آلود تجربه مرگ می راند. ما تجربه مردن را با پیرمرد داستان شریک می شویم. اما دغدغه بکت در این رمان فقط بازآفرینی موقعیت مرگ و بازآزمایی «تجربه مرگ» نیست، او عمیقاً با «مسأله مرگ» هم دست به گریبان است. «مسأله مرگ» از «تجربه مرگ» و «پرسش از مرگ» متمایز است. مرگ تجربه ناگزیری است که سایه اش بر لحظه لحظه زندگی ما جاری است، و در پایان راه صبورانه در انتظار ما نشسته است. مهابت این تجربه یگانه چنان است که لاجرم ما را با «پرسش از مرگ» روبرو می کند. پرسش از مرگ ناشی از حیرت و ناتوانی ما در برابر مهابت اضطراب آفرین مرگ است: چرا می میریم؟ زندگی در سایه مرگ ناگزیر چه معنایی دارد؟ اما اینها هیچ یک «مسأله مرگ» نیست. «مسأله مرگ» از جایی آغاز می شود که ما از پاسخ به پرسش مرگ درمی مانیم. در جهان پیشامدرن، پرسش از مرگ در قالب کلان روایت های دینی یا فلسفی کمابیش پاسخی آرامش بخش می یافت: خردی برتر ناظر به تمام جزئیات این جهان است، و هر برگی که از شاخه فرومی افتد به حکمتی فرومی افتد. هستی ما انسانها هم پاره سنگی پرتاب شده در دل تاریکی برهوتی گم شده نیست. ما یک به یک به صحنه نمایش عظیم الهی در این جهان درمی آییم، هر یک نقش مقدّر خود را در این نمایشنامه ایفا می کنیم و سپس از صحنه بیرون می رویم. کلان روایتهای پیشامدرن به زندگی ما در این جهان معنا می بخشیدند، و به این ترتی, ...ادامه مطلب